De geschiedenis van eiwitrijke, veganistische falafel gaat terug tot de faraonische periode. Falafel is uitgegroeid tot een van de straatvoedsel ter vervanging van vlees over de hele wereld en heeft de grenzen van het Midden-Oosten overschreden. Het wordt meestal geserveerd met salades, ingelegde groenten, tahini en pittige sauzen. Falafel, een traditioneel gerecht uit Egypte en het Midden-Oosten, heeft een plaats verworven in de smaak van de hele wereld. Je kunt falafel alleen als voorgerecht eten, of je kunt het ook als voorgerecht op grote borden serveren.
Het woord falafel komt van “falafil”, wat de meervoudsvorm is van “filfil”, wat peper betekent in het Arabisch. Dit woord is naar vele andere culturen verspreid en is gebruikt in de zin van “kleine ronde ballen”. “Falafil”, dat als het Arabische equivalent van dit gerecht wordt beschouwd, werd na 1941 in het Engels gebruikt. In Egypte wordt falafel “taḥamiya” genoemd, wat “klein smakelijk ding”betekent.
De algemeen aanvaarde theorie over de oorsprong van falafel gaat 4000 jaar terug. Het was een maaltijd die de Kopten, Die Egyptische christenen waren, aten in plaats van vlees tijdens grote onthouding. Onthouding duurt ongeveer 6 weken, en aangezien het in de oudheid verboden was om producten zoals vlees, eieren en vis te eten tijdens onthouding, is het verplicht geworden om een maaltijd te vinden om vlees te vervangen. Deze traditie wordt beoefend tijdens onthouding, een religieuze feestdag, omdat men gelooft dat de mensheid oorspronkelijk vegetarisch was.
Na de ontwikkeling van falafel is het gemakkelijker geworden om het gerecht naar andere regio’s te verspreiden, omdat Alexandrië een havenstad is. Zo zijn kikkererwten naar het oostelijke Middellandse Zeegebied verspreid door de tuinbonen in de falafelproductie te vervangen. Falafel is niet alleen een traditioneel gerecht, maar ook een belangrijk veganistisch voedsel. Omdat het eiwitgehalte zeer hoog is en het vetgehalte laag is, wordt het vaak opgenomen in het menu van lijners.
Falafel, die in het Midden-Oosten als straatvoedsel en snack wordt gegeten, maakt deel uit van de iftar-maaltijd tijdens de Ramadan. In Egypte maken Kopten nog steeds grote hoeveelheden falafel tijdens religieuze feestdagen. Falafel wordt beschouwd als een van de nationale gerechten van Palestina, Egypte en Israël, en veroorzaakt van tijd tot tijd controverse tussen deze landen. Augustus. Falafel, die een iconische rol speelt in de Israëlische keuken, wordt vaak gegeten door Mizrahi Joden, hoewel het in de kern geen Joods gerecht is. Dit komt omdat falafel een plantaardig voedsel is en de strenge voedingswetten van de Joden volgt. Falafel wordt gemaakt van kikkererwten of tuinbonen, en in sommige gevallen wordt een mengsel van beide gebruikt. De kikkererwtenversie komt vaker voor in landen in het Midden-Oosten zoals Syrië, Libanon, Jordanië, Israël en Palestina, terwijl het in Egypte alleen van tuinbonen wordt gemaakt.
